کد مطلب:148660 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:148

عبادت و زهد امام حسین
از عبادت امام حسین علیه السلام اینكه: از مدینه تا مكه (حدود 80 فرسخ) پیاده برای انجام حج عمره یا حج تمتع می رفت و یك بار با برادرش پیاده می رفتند، كاروانها وقتی آنها را می دیدند، به احترام آنها از مركبها پیاده می شدند، تا اینكه «سعد وقاص» به امام حسن علیه السلام عرض كرد: «مردم به احترام شما پیاده می روند و برای آنها دشوار


است، چرا شما سوار نمی شوید؟!»

امام حسن علیه السلام فرمود: «سوار نمی شویم، ما بر خود پیاده رفتن بسوی خانه ی خدا را لازم كرده ایم....» [1] .

روایت شده: «امام حسین علیه السلام بیست و پنچ بار پیاده به مكه برای انجام حج رفت و بزرگان نیز از او پیروی می كردند. [2] .

از زهد و تواضع امام حسین علیه السلام آمده: كنار تهیدستان روی زمین می نشست و با آنها هم غذا و هم سخن می شد و احوال انها را می پرسید و این آیه را می خواند: «انه لا یحب المستكبرین؛ خداوند متكبران را دوست ندارند.» (نحل / 23)

دعای عرفه ی او كه در كتاب مفاتیح الجنان ذكر شده: بیانگر عالیترین و شكوهمندترین مفاهیم بزرگ و پرمحتوای عشق و عرفان است كه عاشقی با معشوق حقیقی (خداوند) سخن می گوید، با توجه به این دعای شورانگیز و پرمعنی، جمال بندگی عظیم امام حسین علیه السلام را در برابر خدا تماشا كنید.

شخصی به ن حضرت عرض كرد: «چقدر از پروردگارت، خوف و ترس داری؟»

فرمود: «لا یأمن یوم القیامة الا من خاف الله فی الدنیا؛ در روز قیامت ایمن از (عذاب) خدا نیست، جز كسی كه در دنیا از خدا بترسید.» [3] .



[1] مناقب ابن شهر آشوب، ج 3، ص 399.

[2] تفسير عياشي، ج 2، ص 257.

[3] بحار، ج 44، ص 193 و 192.